یکسالگی

شکر و سپاس خداوندی را که دوست داشتن را آفرید و سپس فرزند را بهانه سنجش این دوستی قرار داد.

یکسال گذشت بی صدا و آرام اما با دلواپسی و دلتنگی یک مادر و پدر و یک فرزند. دیدن اولین لحظه سینه خیز رفتن، شنیدن اولین کلام و دیدن جوانه زدن اولین مروارید و ... همه و همه رویایی شد در ذهن مادر و پدر. اما خدارا صمیمانه شاکریم که به کودکمان نعمت سلامتی بخشید و در کنار آن وجود خانواده ای مهربان و با محبت که پاره تنمان را شاید بهتر از خودمان نگهدار و نگهبان بودند و مرهمی بودند بر دلتنگی های ما.

یکسال گذشت و ما اکنون بیش از گذشته خداوند را شاکریم، خالصانه تر و خاضعانه تر. امروز 8 اسفند 1391 در روز یکسالگی نوگل زیبایمان با او خواهیم بود و انشااله به لطف خداوند در کنارش باقی خواهیم ماند و از نعمت وجودش بهره خواهیم برد. امروز بهاری دیگر در عمرماست، بهاری سرشار از عشق و امید به آینده و روزگاران خوش آتیه.

خوشی هایمان مستدام و دست خدا در دستان ما که بی او هیچیم و هیچ.

یک سالگیت مبارک

نوگل خندان باغ آرزوهای ما!