بر فراز خوشبختی ها

بالاخره بعد از 3 4 هفته ایی تاخیر امروز تونستم بیام و مطلب بگذارم ، اون 1 هفته ایی که مامان مرضیه تهران بود  روز اولو صبح تا ظهر دنبال مهد میگشتیم اکثرا برا بچه های 3 به بالا بود تا اینکه یه مهد پیدا کردیم که تازه باز شده بود و با اینکه بچه های بالای 3 سال داشت اما چون دید من خیلی استرس دارمو دلم شور  میزنه گفت حاضره فرازو قبول کنه و یه مربی بذاره فقط برا فراز دلم شاد شد و مامان از فرداش حدود ساعت 10 با فراز میرفت مهد، مدیر مهد میگفت باید ابتدا با ساعت کم شروع کنیم ، یواش یواش میزان ساعتو بالا ببریم مامان همین کارو کرد فرازو ساعت 10 صبح میبرد میذاشت خودش میرفت بیرون پشت در تا اگه فراز گریه کرد بیاد پیشش ،خب طبیعی بود روزهای اول گری...

ماموریتم در شیراز تا چهار شهریور هست و از پنجم باید تهران باشم جدا از ٢ ،٣ روزی که خودم تو تعطیلاتم که تهران بودم فرازو با محیط مهد آشنا کردم مامان مرضیه هم امروز ٣ روزه که  نفسمو میبره مهد پسرم پیشرفتش خیلی خوب بوده دیروز حدود ٢ ساعت بدون مامان مرضیه با بچه ها بازی کرده و من خیلی خوشحالم مطمئن هستم که خیلی زود عادت میکنه و اخت میشه با بچه ها ، آخه گل پسرم خیلی روابطش با بچه ها خوبه و میتونه  سریع خودشو وفق بده و باهاشون دوست بشه البته جدا از مهد یه پرستار مطمئن و خوب هم پیدا کردم حالا موندم کدوم بهتره تا الان مهدو ترجیح دادم اما هنوز ١٠٠ درصد نشده از خدا میخوام هر کدوم به خیر و مصلحت هست برامون رقم بزنه ،آمین یا رب العال...